Lief
Zo vol vullen je borsten
lustig geheven handen
en zo zacht zo zoet
adem je mijn leven in.
Leve de rokjes, de zomer, rosé in je glas,
de herfst is te onwillig en kil,
bladrot lokt bepaald niemand op het terras.
Zie de meisjes lichtvoetig,
licht zoetig, tiptenen op het
puntje van mijn tong en ik proef
de woorden die mij te
kort-
Oh Gorter, zo goddeloos mijn verlangen
de liefde lief en licht te schrijven.
Slechts ken ik pen
en papier en een
schamele poging tot
maar zij volstaat.
Tot morgen. |